TPE (Termoplastik Elastomer) Çeşitleri

Stirenik Blok Kopolimerler Bir fazı oda sıcaklığında sert olan stirenik polimerlerdir. Diğer fazı ise oda sıcaklığında elastomerik özellik gösteren yumuşak fazdır. Fazların blok kopolimerizasyon ile kimyasal olarak bağlandığı poli (stiren- b-elastomer-b-stiren) yapısındaki çok fazlı bileşimlerdir. TPE'lerin temel kategorileri arasında, stirenikler en yaygın kullanımı olanlardır. Bunun sebebi; stirenik blok kopolimerlerin dolgular, uzatıcılar, katkılar ve diğer reçineler dâhil birçok malzeme ile başarılı biçimde karışım oluşturabilmesidir. Elastomer fazın kimyasal yapısına göre elde edilen blok kopolimerin özellikleri değişmektedir. En yaygın olarak kullanılan yumuşak fazlar bütadien, izopren ve etilen- bütilen monomerleridir (Şekil 6). Yumuşak fazı bütadien olan SBS'ler yapısında çift bağ bulundurmaları sebebi ile dış koşullara dayanıklı değildir. Yumuşak fazı etilen bütilen olan SEBS ' ler ise ' in hidrojenlenmesi ile üretilir ve yapısında çift bağ içermemesi sebebi ile ısı, UV, yağ ve kimyasal direnci oldukça iyidir. En yaygın olarak kullanılan stirenik blok kopolimer SEBS'dir. Termoplastik vulkanizatlar 'ler çapraz bağlanmış kauçuk parçalarının dinamik vulkanizasyon ile termoplastik faz içerisinde homojen olarak disperse edilmesi ile oluşur. Dinamik vulkanizasyon; bir polimerin, erimiş durumda başka bir polimerle karışması esnasında vulkanizasyonu ya da çapraz bağlanması anlamına gelir. Statik vulkanizasyondan farklı olarak dinamik vulkanizasyonun gerçekleşmesi için iki farklı polimer fazı gerekmektedir (elastomer ve plastik). Dinamik vulkanizasyonda da statik vulkanizasyonda olduğu gibi çapraz bağlar ve üç boyutlu polimer yapıları oluşur. Fakat dinamik vulkanizasyonda bu yapılar, çapraz bağlı olmayan termoplastik matriste dağılmış küçük kauçuk parçacıkları içerisinde oluşur. Bu şekilde yapıların oluşmasını sağlayan dinamik vulkanizasyon sırasında gerçekleşen faz dönüşümüdür (Şekil 7). Faz dönüşümü TPV özelliklerini belirleyen en önemli süreçtir. Ticari TPV'lerin çoğu EPDM ve PP karışımı esaslıdır. PP kullanılmasının sebebi PP'nin yüksek erime noktası ve yüksek kristaliniteye sahip olmasından ve dolayısıyla yüksek sıcaklıklarda iyi özellikli TPV'lerin oluşmasına sebep oluşudur. EPDM kullanılmasının sebebi ise EPDM'in yüksek ısı, oksijen ve ozon stabilitesine sahip olması ve bunun sonucu olarak ısı oksidasyonu ve ozon direnci iyi olan TPV'lerin üretilmesini sağlamasıdır. Termoplastik olefinler Çapraz bağlanmamış amorf kauçuklar ile yarı kristal poliolefin termoplastiklerin eriyik olarak karıştırılması ile elde edilen hammaddelerdir. Ticari 'ların çoğu çift bağ içermeyen EPR ve PP ‘lerin fizik